همیشه میگن:"بعد هر گریه خندست"،"بعد هر غمی شادی"،"پایان شب سیه سپید است"،"در ناامیدی بسی امید است"...ولی نمی دونم چرا همیشه دل من بر عكسشو تجربه كرده...وقتی خوشحال بودم همیشه بعدش یه چیزی باعث شده كه ناراحت شم و به دوست همیشگیم یعنی گریه پناه ببرم و...خوب دیگه اینم از شانس مزخرف منه...
نظرات شما عزیزان:
حسام 
ساعت15:29---8 بهمن 1391
اینم خوب بود یعنی همشون خوب بودند
ولی نظری که بره این پست ارسال شده بودم خوب بود
|